sábado, 8 de octubre de 2011

Un paseíño?



Imos por aquí? A ver que atopamos...














































E damos a volta.




























Berrogüetto - Unha volta e un poema


Vai unha volta, unha volta e un poema

Unha cantiga, a cantiga dunha nena

Vai un xantar, un xantar, unha conversa

Un pensamente, pensamento con talento






Vai o teu beixo, o teu beixo nun silencio
Unha palabra, a palabra desexada




E agora que sae o sol
o teu nome xa se ve
Agora que sae o sol
ti tamén es




Vai a esquecida, a esquecida e nomeada
Unha sentenza, a sentenza que ti fagas
Vai o teu dito, o teu dito cun sorriso
Unha quimera, a quimera dunha espera




Foi unha volta, unha volta e un poema
Unha cantiga, a cantiga dunha nena,
Vou despedirme, despedirme cunha flor
Vou despedirme, cunha flor de cor de ron



3 comentarios:

Chousa da Alcandra dijo...

E como hai que poñer a boca para poder dicir que non a ese paseo?

Bicos indo e bicos volvendo.

Paz Zeltia dijo...

cantos tesouriños atopamos por eses camiños que nos enseñas...

a herbeira chea de luz.
as follas de cores,
as flores, (xa vin o papamerendas, eu vinos tamén hai uns días, sempre me sorprenden e me fan sentir nena)

faltame o cheiro, para que o paseo fose completo.

estes días estou por cerca do deza, espero poder dar mañá un paseo baixo este sol outonal

A profa dijo...

Gocei moito do paseo.
Grazas.