![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYhRCB9_GYKj_5jQjg0ST6rkMbqbu-Q6m6qOTkYLaZIcncEMTyrCp1CTjFs-jhAskAzO_AA0lUczr64TX8H3niFTdiAklchFMzO9jKt7AnrdohZD4z1i-I1Tmax9nb-Q7PFYYrBAefx2M/s400/rotura.jpg)
ARPA ROTA EN LA LLUVIA
Cuando la lluvia tenue detiene los recuerdos
sobre el mar solitario ; cuando el tren ha pasado
dejando en los durmientes sus metálicas furias;
[…]
cuando alguien pisotea tu cabello extendido
y tu ramaje yerto poblado por el viento.
Miguel Arteche
3 comentarios:
que sensación desacougante lograches coa foto. supoño que parte é o efecto do branco e negro, [un acerto] pero o propio obxeto da foto é inquietante e violento.
"Cuando..."
alguén prepara así unha imaxe -e con estes versos- leva, cando menos, un biquiño.
Mira esta foto ,que ves aquí ?
- dor, pena, erros e engano.
E antes de todo esto, que houbo ?
[..............]
- antes de todo esto, non todo foi malo !!
Aperta, O.
Publicar un comentario