martes, 1 de junio de 2010

O valo ou o castiñeiro?


O castiñeiro medra e o valo rompe. O amo quéixase e decide reconstruír o muro. A árbore continúa ancheando, vaise torcendo e o valado volve abrir. O dono da finca protesta e, de novo, recompón as pedras caídas. O Castanea sativa continúa medrando, tan tranquilo. Quen me dese saber o que opina o castiñeiro...!


No te rindas

No te rindas, aún estás a tiempo
De alcanzar y comenzar de nuevo,
Aceptar tus sombras,
Enterrar tus miedos,
Liberar el lastre,
Retomar el vuelo.
No te rindas que la vida es eso,
Continuar el viaje,
Perseguir tus sueños,
Destrabar el tiempo,
Correr los escombros,
Y destapar el cielo.
No te rindas, por favor no cedas,
[…]

Mario Benedetti

5 comentarios:

neves dijo...

BARREIRAS na natureza?? ELA sabe o camiño...
Ah, e M.Benedetti tamén!

Anónimo dijo...

Pensar e opinar (uffffffffff).
Hoxe non é nada doado.
"Non triunfan os mellores
senon os que non se renden."

Sacaches unha foto Poema.
Bicos.O

Chousa da Alcandra dijo...

Pois por momentos compleméntanse moi ben. Tentemos verlle ese momento...

Bicos

Xosé dijo...

Eu tamén creo que se entenden, si. Onde fixeches a foto, Isa?

Harmonía dijo...

Si, o castiñeiro non se rinde ante as dificultades e o dono da finca amósase ben comprensible. Exemplos a seguir!

A foto? Pilleina de camiño polo Deza (Agruchave).