![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6OSWK8SKxbkkceQ0gmYUrYEtgwBTOs8sg5lWZwXgIA9GJwMPLHPk_hteOcMXiesDflnnc0RwDkWHUzu46JnkXFNQau-biNuOcmIKmoMAHiiuIl-LN2ESQIGws9NCEOVWihVYFOqBefHk/s400/Mux%C3%ADa+6.jpg)
As cores do solpor.
O Santuario da Nosa Señora da Barca e a Pedra de Abalar.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdhA6lVQqtikyLiaHMMVK2DPPLeV0BufeCDHGpXc1qQDHZogkfpbUvoIUErS_N27kApI1J4tn7_LMDoe6cPwzBfVXpSFdghTTKI11lqDd6VbQfyxjCU6kWsXiIOWuVXTUQyHG9hyHBC3c/s400/Mux%C3%ADa+3.jpg)
O faro.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiyEaMI4M5lIkompVTz-Gg3IjR3TbsWLzEf7OueIgXQ6r9Nv9r4k7_YWGgAs8WLSZiAqUvgdAwwd3Muc8LPpFRRR1oFxL1H2_tF95aRLrHEp9xJNVWZQJy02hthOVyPbFl3KTrde0Sgko/s400/Mux%C3%ADa+1b.jpg)
Divisando o horizonte.
As pedras aínda amosan as pegadas daquela mancha negra como se fosen doridas cicatrices, mentres se deixan acariñar unha e outra vez pola escuma branca das olas que veñen e van.
Mareas vivas. A serenidade das pedras. A frescura do mar bravío. A paz dun horizonte limpo. A tranquilidade do mar... Para quedar alí mirando e escoitando...
4 comentarios:
O brillo da primeira fotografía é fantástico, mais a grande, Isabel, é a do rapaz e a moza mirando cara ao sr. FUTURO.-
E ata se pode ulir o mar, e sentir o vento, e saborear o salitre na nosa pel.
Parabéns, Ghalpon.
Moito nos animan ás xentes do interior do país as imaxes do mar.
E as que amosas neste post son sumamente atraíntes e fermosas.
Parabéns
Recoñezo que foi en Muxía onde máis sentín a forza do mar, a súa grandeza. Impactáronme estas imaxes: as cores, o vento, o son, o silencio, a paz... Canto me alegra que vos gusten!
Publicar un comentario