jueves, 8 de abril de 2010

O tempo pasa


Xa pasaron dous anos desde aquel día de abril no que abrín as portas a este espazo virtual. Dito doutra maneira, supuxo o comenzo dunha entretida viaxe cibernética, na que continuamos.


O poema que vos achego, tamén fala dunha “viaxe”:

Cuando emprendas tu viaje a Itaca
pide que el camino sea largo,
lleno de aventuras, lleno de experiencias.
[…]
Ten siempre a Itaca en tu pensamiento.
Tu llegada allí es tu destino.
Mas no apresures nunca el viaje.
[…]
Itaca te brindó tan hermoso viaje.
Sin ella no habrías emprendido el camino.
[…]
Aunque la halles pobre, Itaca no te ha engañado.
Así, sabio como te has vuelto, con tanta experiencia,
entenderás ya qué significan las Itacas.

11 comentarios:

neves dijo...

A VIAXE de todos e con todos: ADIANTE,ADIANTE,ADIANTEEE!!!

Alex Ghalpon dijo...

Parabéns e moitas grazas. Seguiremos viaxando ás nosas Itacas. Un bico

Xosé dijo...

Si, Aura, o tempo pasa... Noraboa por eses dous anos e por moitas cousas máis.

Anónimo dijo...

El tiempo pasa y no sabemos como. Atrás quedan los aciertos y los errores cometidos.....Buen viaje Aura y felicidades por tu trabajo

Chousa da Alcandra dijo...

Unha interpretación xenial a de comparar o paso do tempo co cambio de cor.
Parabéns por compartir durante todo este tempo. Bicos

Anónimo dijo...

Pasiño a pasiño, sempre
logras que sexa
máis levadeiro o noso camiño.
Feliz cumpleanos Aura.O

Carmen dijo...

Felicidades, Isa.E a por outro ano máis de viaxe, que xa empezou.
Unha aperta.

Espido dijo...

QUE PASA CO MEU ANACO DE TARTA?????
CONGRATULEIXÓN E CELEBREIXON!!!!

Bea dijo...

Cun pouquiño de retraso, Feliz Aniversrio, Aura! Gracias polos agasallos destes dous anos.
Apertas

Anónimo dijo...

Que ben!!!!!Parabéns polo blog!
Continuamos na viaxe facendo camiño,acompañámoste.


Saúdos.

Harmonía dijo...

Moita grazas a tod@s. Seguiremos camiñando en boa compaña.
Apertiñas.