De Camelle os baixos son
mui garridos ó mirar,
nun día craro de inverno
cando o vento en calma está:
cando o vento en calma está:
o pescador dende lonxe,
con doce e secreto afán
de bruzos sobre da proa
os está vendo branquear.
con doce e secreto afán
de bruzos sobre da proa
os está vendo branquear.
Eduardo Pondal
-Abride esa xanela que quero ollar o mar.
Seica foron as derradeiras palabras de Rosalía de Castro.
Meus ollos van por lo mare,
mirando van Portugale
mirando van Portugale
3 comentarios:
Un día dixéronme que Antas non podía ser o paraíso (esa afirmación fixéraa eu na conversa), xa que non tiña mar. Como que non? -respostei-; e logo dende A Guarda a Ribadeo non é mar salgado?.
Tan de Antas, do Carballiño, de Sober ou da Fonsagrada son os dous mares galegos; ou non?
(Que terá o mar, que tanto nos atrae?)
"Azul" que te quero "AZUL",
... ... ...
A luz sem par
do teu olhar tao lindo....
Que fermoso, Aura!!!! . O
Publicar un comentario