domingo, 15 de mayo de 2011

O Castro de Borneiro

6 comentarios:

Chousa da Alcandra dijo...

Excelente mostra do traballo ancestral dos nosos canteiros; que paliaron a escasez de ferramentas co aguzadísimo enxeño para convertir un morico de pedras en algo tan necesario e útil como era a vivenda.
A cercanía do Gran Dolmen a ese castro, faime catalogar o conxunto ademáis de "confín dos verdes castros", como verdadeira Basílica canteirá galega.

E despois vas e, por riba, escolles a Luar Na Lubre para purificar co incenso da súa música o lugar. Dime ti que oración hai que facer, que eu xa estou de xeonllos!

Bicos de verdor cinguido

Harmonía dijo...

Tamén visitei o Gran Dolmen:
Dolmen de Dombate"
Pero non lle saquei fotos...
Quen mellor que Luar Na Lubre poñendo os sons de fondo/acompañamento, para esta ocasión? -foi o primeiro que pensei.
Alégrame que che guste a composición de "verdor cinguido":-))

Paz Zeltia dijo...

Costa imaxinar ese poblado rodeado de pinos. ¿como sería a paisaxe entón?
Na visita virtual case me mareo de tantas voltas que dei :P

lindas as fotos, a elección musical tamén me gustou; [non tanto como a Chousa que lle pon un xerriño con flores frescas todas as mañás] ;-)

Paz Zeltia dijo...

e o dolmen está aínda así coma na foto da wikipedia?

[eu pasei veces cerca, pero ainda non fun...]
xa, seino, seino.
:-(

Harmonía dijo...

Respondo á túa pregunta, Zeltia:
"Centro de interpretación"

"El dolmen de Dombate abre al público"

Paz Zeltia dijo...

Grazas Aura. Xa teño unha excursión máis para facer [son como unha nena ilusionada coas excursións]
Gústame que o dolmen estea protexido, coidado, mimado...
mais nada como velo na terra terriña, no seu entorno;
aí parece que foi abducido por unha nave espacial e que o ensinan noutro planeta...
:-)