viernes, 10 de diciembre de 2010

En pé

...
seguir en pie
quiere decir coraje
...
M. Benedetti
(EN PIE)

8 comentarios:

neves dijo...

"o no tener
donde caerse ---"

E, por horas, custa tantísimo!

[adicado a eses pés calzados]

Paz Zeltia dijo...

No fondo é un terrible poema ese...

claro que cada un facemos nosos os versos que precisamos

Harmonía dijo...

Aí me pillaches, Zeltia! Seleccionei os versos á miña maneira...

Anónimo dijo...

Coraje si, potente palabra....
pero eu xa me vexo con unha boa cuada !! :)))
Unha aperta Isa. O

Xosé dijo...

Ide aprendendo deste hosteleiro silledense

Chousa da Alcandra dijo...

Sempre ergueitos ata que chegue o momento de deitarse, que tamén presta...
(O Manolo de Silleda faino moi ben, pero a cervexa...vai sair con moita espuma!!!)

Bicos equilibrados

Aura dijo...

Grazas polo link do vídeo. Eu xa o vira pero aquí vén moi oportuno, vaia que si!! Sorte para os que puideron velo en directo, menudas risas...
É certo, as cañas van chegar un pouco mareadas aos clientes, este Manolo é un crack!
O, ti non vaias perder o equilibrio, podes practicar intentando temperar á pata coxa:-))

Paz Zeltia dijo...

Aura:
Os versos poden ceibarse dos poemas, e formar eles sós micropoemas adaptados o buraquiño xusto da nosa emoción ou do noso sentimento. [porque os sentimentos de cada un nunca encaixan xustiños nos poemas completos de ninguén]

:)