Inverno. Vivaldi. Violín.
Alegría. Tristeza. Nostalxia.
Natureza. Harmonía.
Descanso. Serenidade. Paz.
Hai tempo, un día pola mañá, mentras ía conducindo camiño do meu centro de traballo, escoitaba a radio. Non recordo o programa nin o nome do locutor ou da persoa entrevistada. Quedeime con esta parte do diálogo:
-E dígame vostede, que podemos facer cando nos erguemos pola mañá e vemos que nos enfrentamos a un día con chuvia, vento, frío…, un día desapacible de inverno?
-Pois mire, eu penso que o mellor que podemos facer para pasar o inverno é intentar desfrutalo.
-E dígame vostede, que podemos facer cando nos erguemos pola mañá e vemos que nos enfrentamos a un día con chuvia, vento, frío…, un día desapacible de inverno?
-Pois mire, eu penso que o mellor que podemos facer para pasar o inverno é intentar desfrutalo.
4 comentarios:
Facer o propósito de desfrutar do inverno é boa idea pero hai días deses desapacibles que é realmente difícil poñer a mal tempo boa cara.
As fotos son de auténtico inverno. O que pasa é que eu non comprendo algunha das palabras que lle escribes debaixo, por exemplo a da alegría, ¿onde está?
Boas vacacións.
Cada un ve o que quere ver nas imaxes. Sobre o fondo gris-violáceo e triste, destacan eses liques verdosos e aportan unha nota de alegría (foi o que eu pensei). Aquela folliña seca e solitaria: a nostalxia. Tamén depende un pouco do momento, non sempre ves o mesmo en cada imaxe.
Unha aperta, Bea.
Imágenes de auténtico invierno. Relacionar las ramas sin hojas con las cuerdas y los acordes de violín, un gran acierto. Ver la alegría en los líquenes verdes, también. Observando esas gruesas ramas de la última imagen, nos sumergen en el descanso y en la tanquilidad. La capa de nieve, deseo y reflejo de paz. Me gusta este post de invierno.
Saludos.
Me olvidaba: me encantó el vídeo de la gaviota.
Publicar un comentario