Forno, pas e peneira
Zafra
Moa
Palabras de Amor Para Mi Esposo
Hace 5 años
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Datos persoais
Outras ligazóns
Á beiriña do Asneiro
Os sorrisos do Asneiro
O leito do Asneiro
Carballos de Souto
O Río Deza
O Río Lérez
A Lanzada
O solpor na Lanzada
4 comentarios:
Ola, Isa. Estou vendo polas últimas entradas que che dá por viaxar ó pasado, ¿non? Atopaches un forno, unha forxa... e os sombreiros. A foto 5, a das ferramentas, parece que está tal cual, como se o tempo se detivera aí. E a do pipo cas dúas pelotiñas de tenis e a planta verde é moi chula, eso quere decir e alguén anda por alí aínda polo menos de vez en cando. Saúdos.
Hermosas imágenes de los distintos oficios. La n.5 me recordó esta rima de Bécquer: "Del salón en el ángulo oscuro,/ de su dueña tal vez olvidada,/ silenciosa y cubierta de polvo,/ veíase el arpa..." Me gustan esos dos sombreros. ¡Entrañables recuerdos!
Un saludo.
Etnografía en estado puro e enferruxado. Pezas para unha colección particular, museo propio ou algo semellante.
Un saúdo, Isabel.
Tes razón, Manolo. Ferruxe, po, humidade... e esquecemento.
A foto 5, si, quizais a máis auténtica; pilleina tal como aparecía e así saiu. Que ben que vos guste e que vos recorde a Bécquer... Canta imaxinación!
Saúdos.
Publicar un comentario