jueves, 14 de octubre de 2010

Castañas




Castañas asadas e un vaso de viño.
Para acompañar, escoitamos unha Cantiga popular na voz de Falabarato. Tamén en MP3
Cómpre dicir algo máis?

10 comentarios:

Anónimo dijo...

Pois vou coller: as castañas, o viño, a cantiga e o Cantorrrrrr
e largar po fogar de abaixo
que vos parece, apúntaste Aura??
Bicos.O

Harmonía dijo...

Unha gran idea, O! Vaia se me apunto (bueno, no fogar anterior eu xa estou, inda que só se aprecie moi pouquiño;)
Non foi casualidade que as últimas entradas saísen seguidas, pois entramos no outono: tardes de chuvia, tempo para quedar ao calorciño xunto á cheminea..., faltaban as castañas e a música; nesto, apareceu (como ti dis) o Cantorrrrr voluntario e moi oportuno, e aí está amenizando a festa.
Apertas de outono.

Chousa da Alcandra dijo...

So vos falta ser de Antas; pero -claro- non se pode ter todo...
:-)

Bicos (de Antas)

Xosé dijo...

Creo que o cantor se apunta con gusto ás castañas e ao viño, si.

Paz Zeltia dijo...

o cantor apuntarase ás castañas e ó viño, mais claramente di que non quere as castañas do magosto de non sei quen... que lle cheiran a non sei que...
que non quere as pequenas, que só as grandes...
o cantor está feito un sibarita


Moi ben, cantado e recitado, Falabarato!



[pois eu ainda terei que esperar coma 15 dias para o meu magosto (a non ser que me inviten a outro antes)]

cheira a rúa ás castañas asadas dos carritos (2 Euros o cucuruchiño pequecho!)

paideleo dijo...

Pois teño envexa !.

Harmonía dijo...

Chousa, non somos de Antas pero si de terras case veciñas: Deza, Trasdeza, Ulla...

Harmonía dijo...

Pois xa que vos gustan tanto as castañas, collede collede tod@s e non vos privedes, que no forno hai máis e están case a punto, quedaranlle uns cinco minutiños, xa olen a asadas...

Si, Zeltia, o cantor fala moito; por algo se chama Falabarato!
Muller, en canto ao dos magostos, malo será que con tantos que se celebran nestas datas, non faltará quen te convide!
Eu non vivo na cidade, pero conservo un
agradable recordo deses cucuruchos de castañas, mentres paseaba polas rúas de Pontevedra, ou tamén de Ourense.
Uhmmmmm... cousas de Outono...

Carmen dijo...

Anda!! Tremenda festa que organizastes e sin avisar siquiera!Algo tarde cheguei pero supoño que aínda me podo sumar, Isa?Como dis que no forno hai pra todos...
Gracias por convidarnos, Isa.E tamén me apunto ó fogar de abaixo.
Bicos.

Anónimo dijo...

Quedan castañas?Eu tamén quero.
A cantiga xa escoitei varias veces.
saúdos