Palabras de Amor Para Mi Esposo
Hace 5 años
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Datos persoais
Outras ligazóns
Á beiriña do Asneiro
Os sorrisos do Asneiro
O leito do Asneiro
Carballos de Souto
O Río Deza
O Río Lérez
A Lanzada
O solpor na Lanzada
4 comentarios:
Sinto envexa desa persoa que voa. Eu sempre quixen voar así.
E se cadra, se se dera o caso, ceaba para atrás. O medo é libre!
Pero esa sensación de liberdade que rezuma...gústame moito!
Un bico voador
Voar en parapente ten que ser unha experiencia ben emocinante,pero... pensastes na aterrizaxe? E se perdemos o control do aparello? A min dame arrepío solo de pensalo! Afortunados os paxariños!
Un saúdo.
uhnnnnnnnn,quen poidera ser paxariño........!eles non pensan no aterrizaxe.........!
outro saudiño
Si, é preferible esquecer o medo e desfrutar do voo sen pensar na aterraxe. Quen di voo, do mesmo xeito, da andaina do día a día... Aprendamos dos paxariños!
Saudiños e, xa que non nos atrevemos a voar, a camiñar baixo a choiva!
Publicar un comentario