As primeiras camelias, nun día de chuvia e pouca luz. Aínda así, non puiden resistir a tentación de recoller unhas mostras. Vinas tan fermosas!
Camelias de Galicia
Palabras de Amor Para Mi Esposo
Hace 5 años
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
5 comentarios:
Neves, as túas camelias... Recoñécelas? Unha pista: seguro que tes camiñado por entre elas, hai uns cantos anos.
Queridiña, vaia xardín nos preparaches!
Fasme pensar no paseo da vila, pero máis no delicado pazo, en Oca. Ai, xa non sei...
Gústame a última da serie.
Unha aperta con olor a flores.-
Frío, frío... As camelias da rúa do paseo, co frío que vai, tardarán en abrir. Polo pazo de Oca, non pasei estes días; un xardín que cautiva, por certo.
Outra pista: suroeste, hacia a costa, vinte anos atrás... Seguro que agora te lembras.
Xa ves o despistada que ando! Pasou tempo: Pontevedra, Vilagarcía. Pero estes camelios... Cóntame, "porfa".
Pontevedra: alameda, Praza da Ferrería e xardíns de San Francisco. Podían ser os camelios en flor de calquera xardín. Só quería que xogaras un pouco ás adiviñas, querida amiga.
A última foto da serie, como ti dis, foi a primeira que saquei; chamoume a atención: pareceume un auténtico cadro, con moito significado; coido que merecía unha entrada aparte. Mais, tamén é parte do xardín, do ciclo da natureza...
Bicos, Neves.
Publicar un comentario