martes, 31 de mayo de 2011

Unha rosa



una flor
no lejos de la noche
mi cuerpo mudo
se abre
a la delicada urgencia del rocío


Alejandra Pizarnik

viernes, 27 de mayo de 2011

domingo, 22 de mayo de 2011

Educación




Educación infantil, hipocresía adulta


A educación. É, asemade, a primeira e a derradeira esperanza. Mesmo poderiamos dicir que hai una división máxica da educación. Para todo aquilo que semella irremediábel, para as fochas sociais, os cráteres colectivos, os xacementos catastróficos, para aquilo que non hai nada que facer, para o nó que non se pode desanoar… Para todo iso, que é moito, todos os discursos, mesmo os máis confrontados, acoden como táboa de salvación á formación dos máis novos.
Poderiamos dicir que semellante depósito de esperanza é un honor para as persoas que se dedican ao ensino. Elévaos a unha categoría de misioneiros laicos. Nas escolas están as trabes do futuro e, á vez, as táboas de salvación etcétera, etcétera. Ninguén se vai molestar, ninguén vai inquietarse ou amosar o seu desacordo. Ao contrario. Nese punto todos asentiremos, aínda que o propoñente nos resulte antipático.
-Ves? Aí estivo ben.
-No que?
-Cando falou da educación. O papel fundamental da educación. As cousas só cambiarán de verdade cando cambien as mentes, educando as persoas dende a infancia.
[…]
Mais vexo unha trampa nos discursos ben intencionados sobre a educación e é esa maldita idea do… aprazamento. […] “É moi pouco o que se pode facer. A xente está mal acostumada. Ten hábitos adquiridos que, a certas idades, é imposíbel cambiar. Hai moito tarugo, moito túzaro, moito pedernal, e non estou falando de materiais, senón de cabezas cadradas. Agora toca facer un pouco do que se poida, outro pouco de propaganda e un moito de aparencia. Hai que confiar na educación das futuras xeracións. O que importa agora é ir tirando…”
Ir tirando? […] A educación da infancia é imprescindíbel para para facer fronte a problemas tan corrosivos como o terrorismo doméstico ou a deterioración acelerada do medio ambiente. Mais tamén é imprescindible o que fagan os adultos hoxe, ademais de ”ir tirando”.


Manuel Rivas. A corpo aberto.




Redes Educar para fabricar ciudadanos Eduardo Punset (Parte 1)